Waarom je de standaard hoog moet houden in tijden van crisis
De huidige situatie in de wereld laat eens te meer zien hoeveel behoefte we hebben aan structuur. De normale structuur van werk en leven valt weg en massaal worstelen we met de dagelijkse gang van zaken. We missen de regelmaat en een stok achter de deur om aan de slag te gaan. Met werk, privé of met sporten.
KEEPER OF THE STANDARDS.
Dit gemis doet me denken aan een uitspraak van de Mountain Leaders. Een van de zwaarste specialisaties binnen het Korps Mariniers en MARSOF. Voor de duidelijk; ik ben geen Mountain Leader maar ik heb wel veel en intensief samengewerkt met deze bergspecialisten. Het zijn een beetje saaie kerels om mee op stap te gaan maar voor de rest zijn het puike gasten 😉
De Mountain Leaders volgen in Engeland een loodzware opleiding om grote groepen militairen door extreem en bergachtig terrein te leiden. En als je de verantwoording draagt om onervaren militairen door extreem terrein te leiden, moet je eerst zorgen dat de groep aan een bepaalde fysieke en mentale standaard voldoet. Boven op die berg met horizontale regen wil je niet in de problemen komen omdat iemand geen zin had om te trainen.
DE MOUNTAIN LEADERS ZIJN DAN OOK DE TROTSE KEEPERS OF THE STANDARDS. ZIJ BEWAKEN DE STANDAARD EN GEVEN DAAR HET GOEDE VOORBEELD IN.
Want die standaard zorgt ervoor dat je veilig de berg af komt als de omstandigheden zwaar worden.
Als je wordt overvallen door dichte mist en totaal geen zicht meer hebt. Of als jij je buddy moet helpen omdat hij door zijn enkel gaat en je op die manier een nog zwaardere last moet dragen.
MIJN EIGEN STANDAARD
Ergens zit er nog een drive in mij om op hetzelfde fysieke niveau te blijven als toen ik bij de Special Forces diende. Zie het als een vorm van respect naar mijn oude eenheid. Ik beschouw mezelf een beetje als de ‘officieuze ambassadeur’ voor deze bijzondere groep mensen.
DAAR HOORT -IN MIJN GEDEFORMEERDE BEELDVORMING- EEN BEPAALDE FYSIEKE STANDAARD BIJ.
Voor de duidelijkheid: dat verwacht niemand van mij maar ondanks dat ik mijn oude way of life heb verlaten leef, denk en train ik nog wel op een bepaalde manier. Veel patronen moet ik leren loslaten, die helpen me niet meer, maar sommige dingen koester ik.
Er zal een tijd komen dat ik dat de fysieke uitdagingen ook moet gaan loslaten (de jaartjes beginnen te tellen ;-)) maar tot die tijd, mogen ze me midden in de nacht wakker maken om de Defensie Conditie Proef te doen volgens de MARSOF eisen. 50 squads, 60 sit-ups, 40 push-ups, 8 keer pull-ups en minimaal 2800 meter hardlopen binnen 12 minuten.
Zo heb ik gedurende mijn carrière verschillende benchmarks ontwikkeld om mijn fysieke status te testen. Zonder compleetheid na te streven.
- 10km hardlopen.
- 5km roeien.
- 200mtr zwemmen (NOC*NSF-eis).
- 100 burpees.
- Max herhalingen backsquats met 100kg.
- Max gewicht deadlift.
- Max gewicht clean.
- Max gewicht
- Max gewicht
- Max herhalingen pull ups.
- Max herhalingen push ups.
Benchmarks
Van tijd tot tijd gooi ik mijn trainingsschema om en de benchmarks zijn dan mooie uitgangspunten. Mijn schema’s zijn altijd een combinatie van kracht, uithouding en high intensity maar ik periodiseer mijn focus op één van de drie pijlers. Om mijn lichaam (en misschien nog wel meer mijn geest) flexibel en in balans te houden, doe ik regelmatig aan yoga.
Misschien leef ik in het verleden of is het een hang naar mijn oude leven maar ik voel me er goed bij. Deze manier van trainen heeft ervoor gezorgd dat ik zestien jaar op het hoogste niveau bij de Special Forces kon dienen zonder ooit blessures te krijgen.
Zorgen deze fysieke benchmarks alleen maar voor fysieke voordelen? Nee, het gaat me inmiddels vooral om de (mentale) standaard. Ik hou ze niet meer krampachtig vast maar ik leun er lichtjes tegenaan.
Een oud collega zei ooit tegen mij;
ALS JE DE LAT EENMAAL HOOG HEBT GELEGD VOOR JEZELF, WORDT HET MOEILIJK OM EEN LAGERE STANDAARD VOOR JEZELF TE ACCEPTEREN. DAN KUN JE EIGENLIJK NIET MEER TERUG EN GAAT JOUW OMGEVING DAT OOK VAN JE VERWACHTEN.
FUNDAMENTSPRINCIPE
Ondanks dat het niet altijd makkelijk is om de lat hoog te houden, begin ik dit fundamentprincipe steeds meer te waarderen. Je ontwikkelt een bepaalde standaard voor jezelf en vanuit daar ga je kijken waar de potentie ligt. Niet door alleen maar je fouten uit te lichten en extreem kritisch te zijn op jezelf (of je team) maar juist ook door te kijken wat wel goed werkt.
EN SIMPELWEG KIJKEN WAT ER BETER KAN ZONDER WAARDEOORDEEL OVER JEZELF OF DE SITUATIE.
Dit is een goede methode om het beste uit jezelf of je team te halen.
Reflecteren op de situatie = > de verbetering zoeken = > nieuwe standaard neerzetten = > doorgaan met pionieren = > herhaal cyclus.
Op deze manier zie je fouten ook niet als fouten maar als leerzame ervaringen om te leren en de verbetering te zoeken.
ZIT JE DAN NIET VAST IN JE EIGEN PRESTATIEVERWACHTINGEN?
Als je niet alleen maar naar je fouten kijkt en als je jezelf niet identificeert met je prestaties is het volgens mij geen probleem. Het gaat vooral om het proces en zolang je daarvan kunt genieten en het proces boven het resultaat stelt, ben je goed bezig.
Maar wat voor mij werkt, hoeft niet voor jou te werken. Je kunt het allicht proberen 😉
Andere standaarden ter inspiratie:
- De dag beginnen en eindigen met een ademhalingsoefening.
- Drie keer per dag iets vriendelijks zeggen tegen iemand.
- Iedere dag minimaal 30 minuten wandelen.
- Minimaal 2 liter water per dag drinken.
- Iedere ochtend de zonnegroet.
- De eerste 60 minuten van de dag offline blijven.
- De laatste 60 minuten van de dag offline blijven.
- Minimaal een keer in de week iets voor iemand anders betekenen.
- Twee keer per dag stilzitten voor vijf minuten terwijl je je gedachten observeert.
- Iedere ochtend beginnen met burpees. Aanrader 😉
- Minimaal een keer in de week naar bos of strand.
- De dag eindigen met een reflectiemoment van de dag.
- De dag eindigen met een planning voor de volgende dag.
- Iedere dag even een vriend/ relatie een bericht sturen.
- Minimaal drie keer per dag je geliefde een knuffel geven.
- 10 bladzijden per dag lezen.
- 60 minuten per dag inplannen om toe te geven aan je creatieve impulsen.
- Aan het einde van iedere dag drie dingen opschrijven waar je dankbaar voor bent.
- Drie keer in de week tussen 20:00 en 14:00 niets eten.
- 30 seconden koud afdouchen.
Begin klein en als het eenmaal een standaard is dan maak je er een eigen ritueeltje van en ga je stapelen. Dan ga je voor de volgende standaard. En opeens………heb je een structuur voor jezelf en krachtige fundamenten waar je tegenaan kunt leunen als het leven je uitdaagt.
Keep up the standards.
Bedankt voor het lezen!
Vond je het interessant of nuttig om te lezen? Ik zou het tof vinden als je deze blog deelt op sociale media!