Waarom een sniper de meeste schoten mist
In ieder Special Forces team zit een sniper. Een specialist die een doelwit op lange afstand met een precisieschot kan uitschakelen. Bij voorkeur zonder gezien te worden. Toen ik in 2006 in de opleiding voor Teamleider Speciale Operaties, werd ik gevraagd voor de sniper opleiding. We hadden een sniper nodig voor de komende missie naar Afghanistan.
Fysiek gezien was het misschien niet de zwaarste opleiding maar mentaal was het enorm uitdagend. Als je onder barre omstandigheden maar één kans hebt om raak te schieten, kun je maar één iemand de schuld geven. Jezelf. Dat is psychologisch ‘best een dingetje’.
Alle kandidaten van de opleiding waren getrainde Special Forces kerels. Toch haalde de helft de sniper opleiding niet. Dat zegt toch wel wat.
Er zijn allerlei factoren die ervoor zorgen dat je het schot kunt missen. Of het verkeerde doel raakt. Het doelwit beweegt teveel, je schiet vanaf een heuvel, er lopen teveel omstanders, de wind waait te hard, de zon schijnt in je kijker, zware regen verandert de kogelbaan, je hebt slaaptekort, een vijand die je op schiet, tijdsdruk, etc, etc. Maar nog steeds haal jij de trekker over. En die keuze is een extreme verantwoordelijkheid. Want je bepaalt over leven en dood.
Neem je verantwoordelijkheid
De enorme verantwoordelijk brengt direct de ultieme focus. Alle randzaken verdwijnen en de externe druk comprimeert je focus. Dus soms helpt het om meer verantwoordelijkheid te dragen. Je kunt die verantwoordelijkheid zien als een last maar door het dragen van je last, wordt je sterker. Het brengt je focus. Draag soms een beetje extra. Het gaat je helpen.
Tegenwoordig wordt alles steeds makkelijker en comfortabeler gemaakt. We worden overspoeld met informatie, alles is vanuit onze luie stoel te bestellen en de lifehacks vliegen je om de oren. Het moet allemaal snel en makkelijk. Geen wonder dat we steeds gevoeliger worden voor stress en spanning. Great times are great softeners.
Als iets niet lukt, geven we het maar op. Mensen gaan twijfelen en worden onzeker over hun gestelde doelen. Bij de minste tegenslag kiezen ze maar een ander en makkelijker doel. Om toch maar dat momentje van geluk te voelen als ze een doel bereiken. Sluimerend maken we onszelf steeds een beetje kleiner en minder weerbaar door onze dromen en doelen op te geven.
Focus op het proces en bepaal je succescriteria
Het gaat nooit om het behalen van het doel zelf. Het gaat om het proces naar het doel toe. Welke vaardigheden mag je ontwikkelen? Welke beperkingen mag je achter je laten om je doel te bereiken? Dat moment dat je het doel bereikt is fijn maar heel erg vluchtig. Het gaat altijd om de transformatie die jij moet maken.
Voor mijn doelen heb ik altijd bepaalde zogenaamde succescriteria. Waarden die ervoor zorgen dat ik mijn doelen op een specifieke manier bereik.
Uitdagend
Het doel moet me uitdagen om anders te gaan denken en handelen. Het moet mijn perspectief verbreden en confronteren met mijn eigen overtuigingen, blinde vlekken en tekortkomingen.
Duurzaam
Het proces richting het doel moet duurzaam zijn. Ik moet het proces richting mijn doel voor een langere periode vol kunnen houden zonder dat het ten koste gaat van mezelf of mijn omgeving (gezin en team). Na het behalen van mijn doel moet ik nog steeds inzetbaar zijn.
Zinvol
Mijn doelen moeten altijd bijdragen aan iets groters dan ikzelf. Andere mensen moeten baat hebben bij mijn doelen.
Ontwikkel je doorzettingsvermogen
Veel mensen denken dat een sniper altijd raak schiet bij het eerste schot. Niets is minder waar. Op een bepaalde afstand heb je vaak meerdere schoten nodig om het doelwit te raken. Als een doelwit beweegt, heb je vaak ook meerdere schoten nodig. Als een sniper vanuit een helikopter schiet, heb je vaak ook meerdere schoten nodig.
Bottom line: je blijft net zo lang schieten totdat het doel is geraakt.
Het dragen van verantwoordelijk brengt niet alleen focus, het activeert je aanpassings- en doorzettingsvermogen. Simpelweg net zo lang blijven schieten totdat je het doelwit hebt geraakt. Na ieder schot een korte reflectie en blijven aanpassen.
- Je past je lichaamshouding aan (als het nodig is).
- Je past je ademhaling aan (als het nodig is).
- Je past de instellingen op je kijker aan (als het nodig is).
- Je past de trekkertechniek aan (als het nodig is).
Maar het doelwit blijft hetzelfde en je geeft niet op.
Zorg voor uitdagende doelen, duurzame, zinvolle doelen en blijf net zo lang schieten totdat je het doel raakt. Je bent het waard. En de mensen om je heen ook.
Ergens in Afghanistan als sniper tijdens een vuurgevecht. Iets met comfortabel zijn onder oncomfortabele omstandigheden…