Leef als een kluizenaar om te presteren
Begin januari werd ik samen met Peter Buwalda (auteur) geïnterviewd tijdens een boekhandeloptreden in Venlo. Of all places… De interviewer, Frans Pollux, ging op zoek naar de parallellen tussen mijn achtergrond en die van Peter. Hmm.
LEVEN ALS EEN KLUIZENAAR.
Peter vertelde dat hij tijdens het schrijven als een kluizenaar werkte. Zijn laatste boek, Otmars zonen, is het eerste deel van een trilogie en heeft 600 bladzijdes. Met de volledige trilogie is hij waarschijnlijk meer dan 15 jaar bezig. Snap ik. Dat zijn 1800 bladzijdes met een veelvoud aan personages die hij tot de pijngrens heeft uitgeschreven. Hij vertelde dat hij de geschiedenis van zijn personages beter kent dan zijn eigen verleden. Dat vind ik eng.
Zijn volledige leven staat in het teken van het schrijven van die trilogie. Iedere vorm van socialisatie leidt hem af van zijn taak. En daar wordt Peter niet gezellig van.
ISOLATIEFASE VOOR EEN SPECIALE OPERATIE.
Maar op de één of andere manier zit daar wel een parallel met mijn oude werk. Voordat wij een complexe speciale operatie gingen uitvoeren, gingen we ook in isolatie. De telefoons werden ingeleverd en ieder contact met de buitenwereld werd vermeden. We sloten onszelf af en op. De muur werd behangen met militaire stafkaarten, grote witte vellen waarop de operatie stond uitgetekend en geschreven. Het enige wat er nog bestond was de voorbereiding op die ene missie. Voor zolang als dat het nodig was (of de tijd die we beschikbaar hadden), sloten we onszelf en we kwamen er pas uit als we aan de missie gingen beginnen.
SOMS, ALS JE ECHT IETS BIJZONDERS WILT NEERZETTEN, ZUL JE JEZELF MOETEN ISOLEREN OM DAT MEESTERWERK TE CREËREN.
Telefoon weg. Notificaties uit. 100% focus. Het liefst in een aparte ruimte die alleen daarvoor is ingericht. Wel van te voren je omgeving informeren over je plannen anders kom je straks voorbij in Opsporing Verzocht.
