Je beste trainers voor mentale weerbaarheid
Niffo. Yo momma. Hey guapo. De honden uitlaten my ass. Hey bruh wat doe je skeer?! Gozzuhrrrr.
Zo maar wat termen die ik geregeld om mijn oren krijg van mijn liefdevolle bloedjes. Maar vaak krijg ik alleen maar een paar rollende ogen. Of een diepe zucht. Of een wenkbrauw die net iets omhoog gaat. En regelmatig wordt “de best getrainde militair van de Nederlandse Special Forces”, ridder in de Orde van Oranje Nassau met zwaarden, voormalig leidinggevende bij de crème de la crème van de Nederlandse krijgsmacht, volledig genegeerd door zijn eigen gattelappies.
En toch krijg ik regelmatig het gevoel dat mijn kinderen mij opvoeden. Het zijn mijn eigen kleine sarcastisch sjamaantjes. Een soort incompany non-stop mentale weerbaarheidstrainers. Spirituele gidsen met een sadistisch gevoel voor humor. En ze nemen nooit een dagje vrij…
Ze hoeven alleen maar zichzelf te zijn en ze houden me een spiegel voor.
IK MAG VAN ZE LEREN.
Reageert mijn zoon onrustig? Grote kans dat we de laatste tijd te druk zijn geweest.
Worden we stapelgek van het onmogelijke gedrag van onze puberdochter?
Ze is een puber. Dat is wat pubers doen dus als ik er niet mee om kan gaan, zit ik waarschijnlijk zelf slecht in mijn vel. Een keertje wat eerder naar bed of even een lange wandeling en ik bekijk die mooie drama queen weer van een totaal ander perspectief.
Vaak ruzie om huiswerk? Misschien een goed idee om te kijken waar ik zelf bang voor ben. Aha! Ik wil mijn kind beschermen tegen dezelfde “fouten” als die ik heb gemaakt. Of misschien projecteer ik mijn eigen oude patronen op mijn kinderen. Je kunt een kind niet dwingen om te leren, dus een mooie les in het loslaten.
EEN BLOEM GAAT OOK NIET HARDER GROEIEN DOOR ER AAN TE TREKKEN.
IK WEET NIET OF IK DE CODE HEB GEKRAAKT.
Maar als deze niffo zichzelf een stukje minder serieus neemt, ontstaat er meer ruimte voor humor en gezelligheid. Als deze guapo iets bewuster is van zijn eigen doen en laten, kan ik er ook voor kiezen om mijn eigen shit niet over te geven aan mijn kinderen. Mogen ze lekker hun eigen valkuilen en patronen gaan ontwikkelen.
Bewust in het leven staan en minder hard mijn best doen, zorgt voor meer ruimte voor mijn kinderen. De wu wei filosofie. Ik ben er gek van. Handelen door niet te handelen. Doen door niet te forceren. En winnen zonder te willen winnen.
Dan ontstaat er meer energie voor de zaken die er echt toedoen.
Vertel dat maar tegen yo momma.
Bedankt voor het lezen!
Vond je het interessant of nuttig om te lezen? Ik zou het tof vinden als je deze blog deelt op sociale media!
