Hoe je jouw licht kunt laten stralen

Veel mensen zoeken geluk en verlichting. Volgens mij werkt dat paradoxaal.

Als je het zoekt, vind je het nooit.

Je hoeft het alleen maar te zijn. Makkelijker gezegd dan gedaan. I know.

Vaak denken we dat we van alles moeten doen om geluk te mogen ervaren. Als we maar X, Y of Z realiseren zodat we dan eindelijk van het lijden af zijn en in een permanente staat van geluk komen.

We wringen ons in allerlei bochten, behalen de mooiste prestaties en proberen iedereen te helpen. En in dat proces verwaarlozen we regelmatig die mooie verschijning in de spiegel. En onze omgeving.

Het geluk is blijkbaar onmogelijk om te vinden.

We staan niet stil bij het feit hoe bijzonder we zijn.

Voor iemand die jarenlang (vanuit professioneel oogpunt) systematisch alle emoties en gevoelens heeft weggedrukt, was het voor mij lastig om bijvoorbeeld trots te zijn. Om het te mogen voelen.

Ik kreeg een koninklijke onderscheiding voor mijn verdiensten bij de Special Forces en daarbuiten. Ik voelde niets. Iedereen was trots op mij behalve ikzelf.

Want; ‘Het was gewoon mijn werk. Ik heb het niet alleen gedaan. Bescheidenheid siert de mens. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Ik was de silent professional; ik hoefde geen erkenning voor mijn werk’

Bekende overtuigingen?

Daarnaast zat ik niet meer bij de eenheid. Onbewust voelde ik me een soort verrader. Ik had de eenheid de rug toegekeerd. Die hechte broederschap verlaten. Die pijn overstemde mijn trots. Dat was de echte reden dat ik het niet mocht voelen.

Het overkomt ons vaak dat pijn ons geluk overstemd. Soms ook de pijn van een ander. Iemand in je omgeving of familie heeft iemand het zwaar en daarom gunnen we onszelf minder geluk. We dimmen ons eigen licht omdat we denken dat we daarmee de pijn van de ander extra zichtbaar maken. Dat ons persoonlijke geluk, de pijn van een ander vergroot.

Het beste wat je voor jezelf en de ander kunt doen is jouw persoonlijke geluk claimen. Wees gewoon eens trots op jezelf. Laat je innerlijke licht stralen en sta eens stil hoe bijzonder en krachtig je bent. Niet om je ego op te boosten maar omdat je daar recht op hebt. Omdat je dat bent.

Hoe je dat doet?

Ga zitten of liggen en zorg dat je niet wordt gestoord. Zorg goed voor jezelf.
Adem vier tot vijf seconden in door je neus en met een lange diepe zucht uit door je mond.
Herhaal dit 10 keer.
Scan je lichaam of je nog ergens spanning voelt.
Als dat het geval is, span je het lichaamsdeel 5 seconden aan en ontspan je weer.
Herhaal indien nodig. Totdat je volledig ontspannen bent.

Ga terug naar je vroegste herinneringen en haal de situaties voor de geest waar je trots op bent. Visualiseer het. Bijvoorbeeld je eerste sportwedstrijd. Alle keren dat je je ouders trots hebt gemaakt. Dat je een vriend, broer of zus hebt geholpen. Dat je iemand hebt getroost. Dat je een luisterend oor hebt geboden. Alle keren dat je eigenlijk wilde opgeven en toch doorging. Alle keren dat je een angst hebt overwonnen. Of dat je in alle vrijheid gewoon lekker jezelf was.

Vertel tegen jezelf dat je trots op jezelf bent en waarom je dat bent. Alsof je jouw kleine broer, zus, zoon of dochter een peptalk geeft, zo praat je tegen jezelf. Met liefde en aandacht. Sta stil bij iedere situatie en voel die trots door je lijf. Ga zo je hele leven langs totdat je terug bent in het heden.

Wat je op dat moment voelt, draag je bij je. Daar kun je altijd naartoe. Daar hoef je niet naar te zoeken en daar hoef je verder niets moeilijks voor te doen.  Die trots en dat gevoel heeft niets met externe prestaties te maken. Geen perfect afgetraind lichaam, geen dure auto’s, huizen of belangrijke functietitels. Het gaat voorbij het ego en gaat om voelen. Dat je de moeite waard bent. Dat je er mag zijn. Met al je prachtige imperfecties en fuck ups. Die je maken wie je bent. Ook jouw innerlijke licht verdient het om te stralen.

Is de pijn en verdriet in het leven dan volledig opgelost? Nope. Door jouw innerlijke licht te laten stralen ga je zien dat het allemaal bij het leven hoort. Dat verdriet en geluk naast elkaar kunnen bestaan. Sterker nog; ze kunnen niet zonder elkaar. Als je nog dieper kijkt, kun je misschien zelfs ontdekken dat het allemaal vanuit liefde ontstaat.

Maar zo’n zoektocht vraagt wel iets van je. Het vraagt moed om je eigen pijn en verdriet te onderzoeken. Het vraagt focus en doorzettingsvermogen. Want je wordt constant uitgedaagd om je blik naar buiten te wenden. Je wordt afgeleid. Terwijl de zoektocht naar binnen is. Daar ligt altijd de oplossing.

Dit gaat er niet alleen om dat je ‘de beste versie van jezelf wordt’.

Je doet het niet alleen voor jezelf. Met jouw innerlijke licht verlicht je de duisternis van de ander. Door jezelf te helpen, help je de ander.

Bedankt voor het lezen en laat het leven je goed doen. 

PS: delen is helen. Ik zou het tof vinden als je mijn blog wilt delen op social media. Wellicht help je er iemand mee 😉