Weerbaarheid en presteren onder druk

Waar atleten worden getraind om te presteren onder de best mogelijke omstandigheden, worden Special Forces worden opgeleid en getraind om onder de moeilijkste omstandigheden een topprestatie neer te zetten.

Presteren onder druk. Niet voor de medaille of de overwinning. Maar om te overleven of om levens te redden. Maar de principes die (bewust of onbewust) worden toegepast door de Special Forces om te presteren onder druk kunnen ook worden gebruikt in de huidige crisistijd. Om thuis bij je gezin, in je onderneming of op je werk te blijven presteren.

Speciale operaties met Task Force Viper

Wij waren als Special Forces in Afghanistan om het gehele spectrum van de speciale operaties uit te voeren. De speciale operaties zijn op te delen in drie typen. De eerste is Direct Action (DA), ofwel korte offensieve acties zoals een terrorist arresteren of uitschakelen. De tweede actie is Special Reconnaissance (SR), dit houdt in dat we direct achter de linies inlichtingen verzamelen. De derde is Military Assistence (MA), ofwel het opleiden en trainen van partnereenheden. In de praktijk komt het erop neer dat wij redelijk robuust het kamp verlieten en direct het gevecht aangingen met de Taliban, een soort gevechtseenheid waren wij dus.

Mijn taken binnen deze operaties waren drieledig. Ik was opvolgend teamleider, medic, opgeleid om slachtoffers binnen oorlogsomstandigheden in leven te houden, en sniper.

ALS SNIPER PRESTEREN ONDER DRUK

Na een aantal dagen op patrouille kwamen we aan bij een dorp waar vermoedelijk Taliban verbleef. Als overwatch stonden we op een punt waar wij een goed overzicht hadden op het gebied voor ons, een klein dorpje. Voor een sniper is dit een goede plek, er was genoeg overzicht om goed waar te nemen. De hele dag hadden we de omgeving geobserveerd waardoor we ongeveer wisten waar de Taliban zat.

RICHTING HET EINDE VAN DE DAG WISTEN WE DAT DE START VAN HET VUURGEVECHT STEEDS DICHTERBIJ KWAM.

De vrouwen en kinderen verlieten het dorp; altijd een belangrijke indicator dat de Taliban zich gereed ging maken voor het gevecht. Eerder hadden wij de communicatie van de Taliban al onderschept waardoor we merkten dat de spanning aan het oplopen was. Door waargenomen verdachte bewegingen wisten wij waar het vuurgevecht plaats ging vinden. Als sniper had ik al mogelijke doelwitten geïdentificeerd.

VROUWEN EN KINDEREN VERLATEN HET DORP.

EEN COMPLEX SCHOT

Ik kreeg te horen dat er een voertuig richting het gebied reed waar het vuurgevecht zou plaatsvinden. In eerste instantie dachten we dat het versterking van de Taliban was. Dit wilde we natuurlijk voorkomen.

IN PLAATS VAN VERSTERKING WAREN HET VROUWEN EN KINDEREN DIE RICHTING DE PLEK VAN HET VUURGEVECHT REDEN.

Ik wilde dit tegenhouden door schoten voor de bus te plaatsen, om de chauffeur op deze manier een waarschuwing te geven in de hoop dat hij zou omkeren. Het was een redelijk complex schot vanwege de wind, helling, de verre afstand en de bewegende bus. De eerste keer kwam het schot ver voor de bus waardoor de chauffeur het schot niet zag. De bus reed door. Tijd voor poging twee. Ik probeerde dichterbij te schieten. Ik schoot voor de tweede keer en opnieuw zag de chauffeur het schot niet.

DE LICHAMELIJKE REACTIES VAN PRESTEREN ONDER DRUK

Ondertussen reed de bus al bijna het gebied in waar het vuurgevecht zou plaatsvinden. Ik had twee keuzes. De bus laten gaan met het risico dat de vrouwen en kinderen in het vuurgevecht zouden komen of dichterbij de bus schieten met de kans dat ik de bus zou raken. Met alle gevolgen van dien. De realisatie dat ik mogelijk het busje raakte, zorgde voor een fysiologische reactie.

IK HAD EEN DICHTGEKNEPEN KEEL, DROGE MOND EN VERHOOGDE HARTSLAG. DE LICHAMELIJKE REACTIES VAN PRESTEREN ONDER DRUK.

LAATSTE KANS

Als sniper is het belangrijk dat je ademhaling onder controle is, anders wordt het schot nog moeilijker. Ik wist wat mij te doen stond. Ik moest mijn ademhaling en fysiologische reactie controleren. Ondanks de stress en de spanning van de situatie. Dit is het eerste schuttersprincipe. Ik werd rustiger, mijn ademhaling was gecontroleerd en ik kon beter door mijn kijker richten.

Hierna ging ik terug naar de volgende schutter principes: mijn lichaamshouding controleren, mijn richtkruis controleren, enzovoort. Nadat ik dit onder controle had en alle principes langs was gegaan vuurde ik het schot. Ik schrok van mijn eigen schot. Dit was een goed teken, want met veel anticipatie ben je bezig met het schot zelf en niet met de techniek. Na anderhalve seconden, wat voelde als een minuut, kwam het schot voor de bus. Het voorwiel van de bus was geraakt. De chauffeur trapte op de rem en de vrouwen en kinderen renden weg van het vuurgevecht. Het was gelukt.

MET HET SCHOT HAD IK EEN POTENTIËLE RAMP VOORKOMEN.

In deze video vertel ik alles over de actie.

PRESTEREN ONDER DRUK IN DE HUIDIGE CRISISTIJD

De les achteraf is dat je, onder alle omstandigheden, altijd een superkracht hebt: je ademhaling. Hoe stressvol de situatie ook is, je hebt altijd een moment om terug te gaan naar je ademhaling. Daarmee creëer je afstand van het probleem door op iets anders te concentreren dan de stressfactor. Zorg dan voor een iets diepere en regelmatige ademhaling.

Gebruik bijvoorbeeld het zogenaamde combat breathing. Vier seconden inademen. Vier seconden adem vast. Vier seconden uitademen en weer vier seconden adem vast. Herhaal deze cyclus tien keer (of vaker) en je bent zo kalm als een stoïcijnse sniper ;-).

Waarom is dit zo belangrijk? Een hoge lichaamsspanning (wat gebeurt bij stress) zorgt voor een oppervlakkige ademhaling. Dit zorgt ervoor dat er minder zuurstof naar je hersenen gaat waardoor het cognitieve gedeelte van je hersenen minder goed werkt. Hierdoor kun je minder goed nadenken in stressvolle situaties.

DUS MOET JE PRESTEREN ONDER DRUK?

Zorg dan ten alle tijden voor rust, helderheid en ruimte in je geest voor het behalen van optimale prestaties. Neem een beetje afstand van de stressfactor en ga altijd eerst terug naar je ademhaling.

Bedankt voor het lezen!

Vond je het interessant of nuttig om te lezen? Ik zou het tof vinden als je deze blog deelt op sociale media!