Hoe je jezelf een mentale reset geeft
Het klinkt misschien een beetje vreemd. Maar ik kan schoonheid vinden in het (zelfgekozen) lijden en mezelf hierdoor een mentale reset geven. Let me explain.
Onlangs reed ik vanuit Arnhem na de presentatie richting huis. Zo in de buurt van de Utrechtste Heuvelrug kreeg ik een enorm gevoel van nostalgie. Een laaghangend zonnetje scheen op de prachtige bossen en terwijl ik eigenlijk naar huis moest, schreeuwde mijn hele lichaam om de natuur in te gaan. De bossen in bij Doorn.
Uiteraard had ik mijn sportkleding bij me. Ik pakte de eerste de beste afslag bij Zeist en halverwege de Arnhemse bovenweg parkeerde ik mijn auto. Hardloopkleren aan en gaan met die banaan. Ik bedoel hardloopschoenen. Geen horloge mee. Geen telefoon.
JUST ME, MYSELF EN MY MONKEY MIND.
Het was alsof ik terug in de tijd ging. De kilometers die ik in die bossen met de mariniers heb afgelegd…. Speedmarsen. Duurlopen. Intervaltrainingen. Fartlekken. Hardlopen met balken, zandzakken en munitiekisten. Ik besefte gister pas toen ik daar liep hoe erg ik mijn oude leventje mis. Gewoon lekker afzien met zijn allen. De natuur in. Ongecompliceerd slap ouwehoeren over het weekend. Tot het stil begint te worden en iedereen op zijn tandvlees loopt.
FOR OLD TIMES SAKE
Soms heb je van die dagen dat je even tot de kern wilt gaan. Just for old times sake. Tenminste ik wel. Ik had die middag nog niet gegeten en het begon al een beetje af te koelen. De omstandigheden waren top.
Dinsdag iets te zwaar gesquat en de trainingsessie afgeroomd met een lange serie thrusters. Dus het eerste half uur moest ik even door mijn spierpijn heen. Daarna drie keer een versnelling van ongeveer 1000 meter om vervolgens bij de zandafgraving uit te komen. Iedere marinier kent die. Het hongergevoel werd vervangen door gierende longen en brandende bovenbenen. Met de vriendelijke groeten van die f#cking lange trap bij de zandafgraving, gecombineerd met mijn favoriete oefening. Burpees.
DINGEN ZIEN ZOALS ZE ZIJN.
Terwijl de schemering intrad begon de ruimte tussen mijn gedachten te groeien. Steeds stiller. Geen zorgen over openstaande facturen. De transitie van mijn bedrijf. Het huishouden. Familie issues. De oneindige to-do lijst. Nee, alleen maar mijn ademhaling. Het lege gevoel van binnen. En brandende benen.
Vanuit die stilte ontstaat er altijd weer helderheid. Inzicht. Rust. Noem het een mentale reset. Je gaat de dingen weer zien zoals ze zijn. En wat meer waarderen.
Bedankt voor het lezen!
Vond je het interessant of nuttig om te lezen? Ik zou het tof vinden als je deze blog deelt op sociale media!
